FIC JUJUTSU KAISEN | Cursed Kiss (Gojo x OC) (feat. Sukuna x OC)

โนะนะอิชิ เซ็ตสึนะ ได้ค้นพบความจริงอันน่ากลัวเกี่ยวกับตัวเองเมื่อเธอเริ่มออกเดทราวๆ ตอนมัธยมต้น ทันทีที่เธอจูบชายที่เธอมีสัมพันธ์ด้วย .. เขาก็ตายอย่างปริศนา! ในตอนแรกเธอพยายามหลอกตัวเองว่ามันก็แค่โชคร้าย แต่โชคร้ายนั้นยังคงเกิดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง จนในที่สุดก็ปฏิเสธไม่ได้อีกต่อไปว่าบนโลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่า 'คำสาป'

art (c) : @gua老师

NONAISHI SETSUNA

art (c) : HHAET2 (@HhaeT2_)

GOJO SATORU

art (c) : @gua老师

RYOMEN TAIFU

art (c) : YoRHa (@YORHA_2b2e)

RYOMEN SUKUNA

---

Sneak Peak

“อกหักมาเหรอครับ”

ดวงหน้าเรียวเล็กรูปไข่เปรอะคราบน้ำตาเงยขึ้นมองตามต้นเสียงเรียบๆ ที่เอ่ยทักขึ้น ชายหนุ่มรูปร่างสูงชะลูดราวกับเสาไฟฟ้า สวมเสื้อแจ็คเก็ตคอสูงสีดำล้วนพร้อมกางเกงเข้าชุดกำลังค้อมตัวลงมาใกล้ สร้างเงาทาบทับร่างเธอที่กำลังนั่งกอดเข่าจุ้มปุ๊กอยู่บนพื้นจนมิด

ถ้าหลังเธอไม่ได้ชิดกำแพงเธอคงจะถอยกรูดด้วยความตกใจแล้ว ผ้าปิดตาสีทึบที่เขาสวมอยู่ทำให้อ่านสีหน้าไม่ออก เห็นเพียงมุมปากที่กำลังยกยิ้ม

ว้าว ปากโคตรน่าจุ๊บ ใช้ลิปบาล์มอะไรน่ะ ดวงตากลมโตเผลอหยุดมองริมฝีปากหนาดูชุ่มชื้นสุขภาพดีของอีกฝ่ายอย่างอดไม่ได้ เพราะเป็นองค์ประกอบเดียวที่ไม่ได้ถูกซ่อนภายใต้ผ้าปิดตาอันใหญ่ แต่เดี๋ยวก่อน ผู้ชายผมสีขาว ตัวสูงชะลูดราว 190 ซม. ได้นี่ในญี่ปุ่นจะมีซักกี่คนกัน...

“คุณเมื่อตอนนั้นนี่!”

“โอ๊ะ! จำได้ด้วยแฮะ”

ถึงวันนั้นเขาจะแต่งตัวต่างออกไป แต่ผู้ชายคนนี้คือคนที่แย่งสตรอว์เบอร์รี่ชอร์ตเค้กชิ้นสุดท้ายที่เธอเล็งไว้ทั้งเดือนไปไม่ผิดแน่! ผ่านมาเป็นสัปดาห์แล้วจนถึงตอนนี้สตรอว์เบอร์รี่ชอร์ตเค้กก็ยังไม่ตกถึงท้องซักชิ้นเพราะหมดก่อนตลอด

นึกได้ดังนั้นแววตาเคลือบหยาดน้ำสีใสก็หรี่ลงเขม็งใส่ทันใด

“สาวๆ สมัยนี้นี่อ่อนไหวง่ายจัง แล้ว? โดนปฏิเสธมาหลังรวบรวมความกล้าสารภาพรักออกไป หรือว่าโดนนอกใจมากันล่ะ ถ้าเป็นอย่างหลังได้เอาคืนหมอนั่นมั้ย”

การที่จู่ๆ เขาก็พูดจาเป็นตุเป็นตะขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังนั่งลุ้นละครหลังข่าวนั้นทำให้เธอฉุนกึก

“อะไรของคุณ ไม่รู้อะไรก็อย่ามาพูดดีกว่าค่ะ” เธอใช้หลังมือคราบเช็ดน้ำตาเร็วๆ “แล้วก็ไม่ได้อกหักด้วย”

ร่างสูงจุ๊ปาก “บู้~ โคตรซึน สาวน้อยในชุดนักเรียนมานั่งหมกตัวร้องไห้ในห้องสมุดแบบนี้จะเพราะอะไรได้อีกเล่า”

เด็กสาวได้ฟังก็ตาโตนิดๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อในความไร้มารยาทของคนตรงหน้า ก่อนจะสะบัดหน้าหนีพรืดเหมือนไม่อยากคุยด้วยเต็มแก่

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคออย่างเอ็นดูในท่าทางนั้น “เอ้า เช็ดหน้าเช็ดตาแล้วลุกขึ้นซะ ผมจะพาไปเลี้ยงข้าว”

“หนูไม่หิวค่ะ คุณช่วยเลิกยุ่งกับหนูสักทีได้มั้ย”

“เอ..หรือจะเลี้ยงขนมดี” คำพูดของเธอเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ร่างสูงลูบปลายคางครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนทำท่าเคาะกำปั้นลงบนฝ่ามือ “อื้ม! เอางั้นดีกว่า ก็คราวที่แล้วแย่งขนมเธอนี่นะ แล้วเวลาที่เศร้าก็ต้องกินของหวานสิถูกมั้ย ผมเองก็ชอบกินของหวานให้สมองแล่นบ่อยๆ คิคุฟุคุไส้ซุนดะครีมสดต้องทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นแน่ๆ Let's Go!!”

ใครเห็นก็คงมองว่าตลกดี ภาพของเขาที่ร่าเริงเหมือนกำลังวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งดอกไม้ กำลัง (ฉุดลาก?) จูงมือเธอที่คล้ายจะมีเมฆครึ้มปกคลุมอยู่บนหัวให้เดินตามไปต้อยๆ เมื่อกี้นี้เซ็ตสึนะกำลังทบทวนกับตัวเองว่าควรจะทำใจยอมรับชะตากรรมและความเหงาจากคำสาปร้ายที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดนี่ได้ซักที แต่จู่ๆ โลกก็เหวี่ยงคนบ้าคนนี้มาให้

“ขอเป็นไส้มัทฉะนามะครีมแทนได้มั้ยคะ”

สวัสดีค่ะ ไรท์กวางเองจ้า ฮื่ออ เพิ่งแต่งได้แค่นี้เอาไปเท่านี้ก่องน้า เดี๋ยวมาอัพให้เร็วๆ นี้ ขอแวบไปรีไรท์ฟิคเก่าก่อนแพร็บนึง ปอลิง. เนื่องจากพี่สาวที่อยากอ่านขอไว้ว่าไม่ฮาเร็มได้มั้ยเลยต้องให้มีน้อง oc สองคน จะพยายามเต็มที่ให้อ่านอิน/ฟินทั้งสองคู่นะฮะ ᕕ( ᐛ )ᕗ